چکیده

بحران ریزگردها مرزهاي جدیدي از ارتباطات و همکاري را در منطقه رقم زده است. باتوجه به منشأ اصلی ریزگردها که عمدتاً معطوف به فرسایش بادي شدید و گسترش پدیده بیابان زایی در کشورهاي عراق و عربستان می باشد، آسیب ناشی از آن لطمات بهداشتی، اقتصادي و توسعه اي را براي کشورهاي درگیر به دنبال داشته است، از این رو بحران ریزگردها را می توان به مثابه تهدیدي بالقوه براي امنیت زیست محیطی و ملی در منطقه تلقی نمود. بروز نابسامانی هاي اقتصادي و اشغال عراق از دهه 90 میلادي و بروز کشمکش ها و مخاصمات سیاسی بر جاي مانده از گذشته و نیز وجود اختلافات هیدروپلتیک میان کشورهاي منطقه ازجمله این تنش ها به شمار می رود. در تحلیل نقش منطقه اي هر یک از بازیگران در زمینه ریزگردها، سه مقوله قدرت ، دانش و منافع به یکدیگر گره خورده است. ایران، عراق، عربستان، یمن، اردن، ترکیه، سوریه، کویت و کشورهاي شمال آفریقا با حساسیت ها و آسیب پذیري متفاوتی موضوع ریزگرد را دنبال می نمایند. هر چند طی سال هاي اخیر بحران ریزگردها محور مذاکرات و رفت وآمد هیأت هاي کارشناسی قرار گرفته است؛ ولی باید اذعان نمود این موضوع جزو اولویت کاري دولت هاي مزبور قرار ندارد. از همین منظر پژوهش حاضر با روش تحلیلی  توصیفی خاطرنشان می سازد دیپلماسی جمهوري اسلامی ایران در این بخش نیازمند تحرك تازه و فراگیر به منظور ترغیب کشورهاي منطقه به همکاري چندجانبه در راستاي مقابله عملی با بحران ریزگردها با استفاده از گفتمان اقناعی می باشد که در این میان بهره گیري مطلوب از نهادها، مفاد حقوق بین الملل محیط زیست در قالب کنوانسیون ها و پروتکل هاي بین المللی همراه با تداوم مذاکرات ضروري خواهد بود.

برای دانلود این مقاله بر روی لینک دانلود کلیک نمایید

دانلود